بازخبر /سر تعظیم فرو می آوریم در برابر دانایی ها و صبوری های پدران و مادرانی که زحمات بی شماری برای تربیت و پرورش ما متحمل شدند . پدران و مادرانی که زندگی خود را همواره با سختی و دشواری برای فراهم آوردن شرایط بهتر زندگی فرزندان خود گذرانده و به دوران پیری رسیده اند و ما به آنها سالمند می گوئیم . این سالمندان یک آرزو دارند و آن چیزی نیست جز یک زندگی آرام و سرشار از محبت در کنار فرزندان و نوه های خودشان در دوران سالمندی .
متاسفانه تکریم سالمندان در این زمان، کمی کمرنگ شده و شاید فراموش کرده ایم که ما هم سالمند خواهیم شد
جوانان امروز ، سالمندان آینده اند .
یکی از راه های انتقال این فرهنگ احترام و تکریم سالمندان به نسلهای آینده ، رفتار پدر و مادر و مربیان می باشد . کودکان از آنچه در رفتار بزرگترها می بینند الگو می گیرند . احترام به بزرگترها و رعایت ادب و تکریم نسبت به سالخوردگان اگر توسط والدین دیده شود ، فرزندان ما هم این فرهنگ را می آموزند ، اینگونه بار می آیند و کسی که انتظار حق شناسی از فرزندان خود را دارد باید همین حالت را نسبت به پدر و مادر خود هم نشان دهد تا فرزندان آن را بیاموزند .
با تمام سفارشاتی که دین مبین اسلام نسبت به تکریم والدین دانسته اند آیا شایسته است که والدین خود را در هنگام سالمندی و ناتوانی و خزان زندگی ، رها کنیم و تنها گذاریم .
امیدوارم که همیشه سایه عزیزان سالمند بزرگوار بر سر ما باشد و ما هم قدردان این موهبت الهی باشیم ، اندکی به فردای خود هم بیاندیشیم .
هومن رفیعی بندری
عضو شورای شهر بندرعباس
به بهانه ی ۱ اکتبر ، ۹ مهرماه روز جهانی سالمندان