بازخبر / از بندرعباس، این روزها ورزشکاران بندرعباس دست به دست می‌چرخند و مورد مهر و محبت افرادی ناشناس و گاها سرشناس قرار می‌گیرند و ورزشکار بیچاره بی‌اختیار وارد دنیای جدیدی می‌شوند که نه ربطی به ورزش دارد و نه امرار معاش او، آری، آنها بی‌خبر وارد سیاست و سیاسی‌بازی می‌شوند و دست‌آویز برخی از افراد فرصت‌طلب.
این روزها بازار انتخابات شوراها با ورود کاندیداهای رنگارنگ در بندرعباس داغ شده است و ورزشکاران بسیاری را مشاهده می‌کنیم که دست در دست یک کاندیدا وارد تجمعات مختلف می‌شوند.
کاندیداها برای پیروزی در انتخابات شعار شفای ورزش بیمار هرمزگان را سر می‌دهند و برخی از آنها یک سال قبل از انتخابات به‌عنوان رئیس یک هیات وارد ورزش می‌شوند و تنها هدف آنها جز کسب آرای کثیر جامعه ورزش، چیز دیگری نیست و تجربه نشان داده است که پس از انتخابات چه برنده و چه بازنده غزل خداحافظی خود را با ورزش سر می‌دهند.
بیچاره ورزش بیمار هرمزگان برای ترمیم جان خود به‌همین عمر کوتاه مدیران سیاسی‌باز راضی است اما ای دل غافل که جز سیاسی کردن ورزش هرمزگان هیچ دستاورد دیگری به‌همراه ندارد.
سیاسی کردن ورزش و ورزشکاران به سود ورزش نیست و یکی دلایل عدم پیشرفت ورزش قهرمانی در هرمزگان سیاسی نمودن ورزشکاران این استان است و امروز نویسنده یادداشت به‌عنوان چهره‌ای ملی در ورزش هرمزگان به‌دلیل ورود ناآگاهانه به جریان سیاسی، آسیب‌های فراوانی را متحمل شده است.
سیاست بد نیست بلکه علمی است که موجب تعالی کشور می‌شود اما قهرمانان ورزشی بهتر است بدان ورود نکنند و تمامی تفکر خود را در جهت افتخارآفرینی معطوف سازند.
متاسفانه برخی از کاندیداهای ناشناس برای اینکه خود را در جامعه مطرح سازند، قهرمانان را هدف قرار می‌دهند و با برپایی یک مراسم تجلیل جزئی آنان را به دام می‌اندازند و به‌عنوان ابزار انتخاباتی از آنها سوءاستفاده می‌شود و پس از پایان کار، ورزشکار بیچاره را به حال خود رها می‌سازند.
مگر اختیارات شوراها تا چه حد است که به آنها وعده‌های آسمانی داده می‌شود و ورزشکار را در رویایی بی‌حد و وصف قرار داده و به او وعده مربیگری تیم‌های ملی و یا عضویت در تیم ملی می‌دهند و همین وعده‌های پوشالی باعث می‌شود ورزشکاران حتی به تمرین و ممارست نیز فکر هم نکنند و راه ساده‌تری به نام سیاسی‌بازی را برای رسیدن به آرزوهای خود پیش گیرند.
رسیدن به اهداف عالیه در ورزش تنها با تمرین و ممارست میسر است نه با ورود به کار سیاسی، پس ورزشکاران عزیز به هوش باشند و هوشمندانه عمل کند.
ورود ورزشکاران به جریانات سیاسی آنچنان احساس خود بزرگ‌بینی را در آنها متبلور می‌سازد که حتی مربی خود را به فراموشی می‌سپارند و گاها دیده شده است که آنها را به سخره می‌گیرند و از این جمله که «رود تا زمانی در جریان است که به دریا متصل است و به محض جدایی از دریا می‌خشکد» غافلند.
********************
یادداشت: علیرضا بهرمن
(0)نپسندیدم
(0)
