اگر نفع کس در نهاد تو نیست/ چنین گوهر و سنگ خارا یکی است

بازخبر /شبکه های اجتماعی با تمام نقدهایی که برآن وارد است گاهی تبادل جمله ای، شعری و یا متنی تلنگری می شود بر دنیای درونمان مثل “دنیا را باید کمی بهتر از آنچه تحویل گرفته ایم تحویل دهیم” جمله ای که با تمام ایجازش حرف ها در پس خود دارد؛ خواندن و تکرارش در درونمان غوغایی به پا می کند؛ انگیزه حرکت، تلاش برای بهتر اندیشیدن، هوشمندانه طلب کردن و ماورای توان فعالیت کردن را تداعی می کند. از هدف گرایی و رسالت هر کداممان در عرصه ای که هستیم سخن ها می گوید؛ تشویقمان می کند که بهترینمان را به نمایش بگذاریم و یادآور یکبار زندگیمان در این عالم خاکی.

به گمانم میان دریایی از مفاهیم، هدف گرایی عصاره جان کلام است. این اهداف هستند که ما را به تکاپو وا می دارند به زندگیمان معنا می بخشند و آن را جهت می دهند.  انتخاب هدف یک مقوله است و  باور و پیگیری آن مقوله ای دیگر؛ اینکه چه هدفی و به چه علت بر می گزینیم ، ریشه در باور، اعتقادات و ارزش های ما دارد و اینکه چه میزان حاضریم برای هدفمان از جان و دل مایه بگذاریم ضمانت رسیدن به هدف است. لذا هر هدفی که دنبال می کنیم و هر اندازه که برای آن تلاش می کنیم همان بهتر تحویل دادن دنیاست؛ همان ادای دین و رسالت بر دوشمان است.

اما بهترین نمایش ما برای تحویل بهتر دنیا چیست؟ چگونه می توان اثری هر چند کوچک اما ماندگار به جای گذاشت؟

اینکه در هر کاری که هستیم و هر مسئولیتی که بر عهده ماست بهترین خدمت را عرضه کنیم. منافع جمع را ببینیم، برای اعتلای خودمان، اطرافیانمان و جامعه مان بکوشیم. اگر بدنبال ساخت فردایی بهتر هستیم بهتر از آنچه که میراث گذشتگانمان بوده “ستون هایش را باید امروز ساخت ، فردا دنیا شتابی دارد که باید آهنگش را از امروز شروع کنیم”.

باید امروز بی وقفه تلاش کرد برای هر آنچه که هدف و باورمان است؛ باید اندیشید، خواست، ایستاد و مبارزه کرد؛ چه نیکوتر که کوشش مان در راستای خدمت به مردم باشد و منفعتش شامل حال آنان گردد که اگر به این شیوه نبودیم ” چنین گوهر و سنگ خارا یکی است”.