بازخبر / رضا دبیرینژاد افزود: به نظر میرسد از دید متولیان میراث فرهنگی و گردشگری، نوروز به یک بحران تبدیل شده که فقط منتظر سپری شدن آن هستند تا خطری برای محوطهها و موزهها ایجاد نشود. اما آنها از فرصت به دست آمده استفاده نمیکنند و بیشتر به این فکر هستند که به رتق و فتق امور بپردازند.
وی با تاکید بر اینکه هیچگاه از اوضاع نابسامان اتفاق و نتیجه سامانمندی به وجود نمیآید، میگوید: در نوروز امسال به چشم دیدم که حجم عمدهای ماشین در تنها ساحل بکر منظر فرهنگی شهر بندرعباس کنار دریا و جایی که مردم در حال پیادهرویاند، ماشینگردی میکنند. فضایی که هیچ جای سوزن انداختن ندارد. کجای دنیا مردم با ماشین کنار ساحل میروند؟
دبیرینژاد در ادامه به وضعیت جزیره هرمز اشاره میکند و میگوید: در جزیره هرمز که شهرت آن به خاکهای رنگی جزیره است، امروز به حجم عمده توریست خاک جزیره را میفروشند. این در حالی است که اگر این حجم توریست هر کدام ۵۰ گرم خاک با خود از جزیره بیرون ببرد، ظرفِ کمتر از چند سال آن منبع شگفتانگیز در جزیره تمام میشود، درست مانند وضعیت امروز که برخی از خاکهای رنگی جزیره که مانند خاک زرد، نایاب شدهاند.
وی در ادامه اما به رفتار یک کشور افریقایی با صدف اشاره میکند و میافزاید: صدف برای این کشور یک سرمایه ملی محسوب میشود، چند سالی است که هیچ کس حق خروج صدف از کشور را ندارد، اما ما در ایران و در جزیره هرمز به راحتی اجازه میدهیم تا توریستها خاک، صدف و گونههای گیاهی از جزیره ببرند، کنار ساحل ماشینسواری کنند و حجم آلودگیهای زیاد را به وجود آورند، کدام یک از این اتفاقات را میتوان رفتاری از سوی گردشگر یا تلاش برای رشد گردشگری تلقی کرد؟
ایسنا/