بازخبر / روزنامه اسرائیلی هاآرتص طی گزارشی مدعی شد: جشنواره اورشلیم که روز پنج‌شنبه در مجمع عمومی سازمان ملل برپا شد بار دیگر اسرائیل را بدون به رسمیت شناختن پایتختش رها کرد.
در ادامه این گزارش آمده: تهدیدهای دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا و نیکی هیلی، سفیرش در سازمان ملل نه تنها کمکی نکرد، بلکه دولت آمریکا را در یک خندق باریک که تنها برای دو نفر جا دارد، قرار داد: اسرائیل و آمریکا. این رأی عدم اعتماد جهان به رئیس‌جمهور آمریکا بود و دفعه بعد که آمریکا به دنبال طرح برخی تلاش‌های مشترک علیه ایران یا هر دشمن دیگری در جامعه بین الملل باشد، اسرائیل از آن لطمه خواهد خورد.
اما دست‌کم این کشمکش در سازمان ملل باعث شد برخی تاریخ ۱۲ دسامبر را فراموش کنند که کنگره قرار بود طی آن، لایحه اعمال تحریم‌های جدید علیه ایران را ارائه کند. پانزدهم ژانویه تاریخ بعدی است که رئیس‌جمهور آمریکا باید در مورد تجدید تحریم‌ها علیه ایران و بنابراین لغو توافق، یا تجدید قانون اغماض که برای تداوم روند لغو تحریم‌ها لازم است، تصمیم بگیرد.
به نظر می‌رسد کنگره هیچ عجله‌ای برای پرداختن به مسئله‌ای که رئیس‌جمهور در ماه اکتبر بر عهده‌اش قرار داد، ندارد؛ زمانی که وی از تأیید پایبندی ایران به توافق هسته‌ای امتناع کرد. اگر کنگره قصد حمایت از اسرائیل در مورد موضوعی تا این اندازه مهم برای امنیت اسرائیل را داشت، از زمان کافی برای تنظیم یک لایحه مناسب تا به امروز برخوردار بود. اما به نظر می‌رسد که نه تنها فریبندگی ترامپ در کپیتال هیل (مقر کنگره) از بین رفته، بلکه فریبندگی نتانیاهو هم از بین رفته است.
دشمنی میان اتحادیه اروپا، روسیه و چین و ایالات‌متحده در مورد تحریم‌ها و ترس از شکست در توافق هسته‌ای نیز بر رأی‌گیری در مورد شرایط قدس تأثیر گذاشت و این فضای منفی را ایجاد کرد که هر پیشنهاد جدید آمریکایی در مورد ایران با مخالفت بین المللی روبرو خواهد شد، تنها به دلیل این واقعیت که ترامپ آن را مطرح کرده و این برای اسرائیل خطرناک است. سیاست خارجی ایران دهه‌ها است که بر قطبی‌سازی میان اروپا، روسیه و آمریکا متکی بود تا اینکه شورای امنیت سازمان ملل طی سال‌های ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۲ با تصمیم‌گیری در مورد اعمال تحریم‌های سخت‌گیرانه علیه ایران، آن‌ها را متحد کرد.
در طول تمام این سال‌ها ایران «اقتصاد مقاومتی» را برای نجات از تحریم‌ها پیش گرفت. و تنها پس از روی کار آمدن حسن روحانی به‌عنوان رئیس‌جمهور، اجازه مذاکره با پنج عضو دائمی شورای امنیت و آلمان در مورد توافقی که می‌توانست ایران را از بحران خارج کند، صادر شد.
ضمن اینکه ارقام منتشر شده توسط بانک جهانی از رشد قابل‌توجه اقتصاد ایران خبر می‌دهد. بااین‌حال تهران با این مشکل روبرو است که هنوز نتوانسته مردم خود را قانع کند که به برکت توافق هسته‌ای، آینده اقتصادی بهتری در انتظارشان است.
اما تمامی این تغییرات این اطمینان را ایجاد می‌کند که ایران به توافق پایبند خواهد ماند. بنابراین، اگر بخش‌های عملی این توافق کمتر از یک دهه دیگر پایان یابد و نظارت بر آن دست‌کم تا ۲۰۳۰ ادامه پیدا کند، ایران احتمالاً توافقی که حال امکان برنامه‌ریزی اقتصادی درازمدت را برایش فراهم کرده را به خطر نمی‌اندازد.
روادید۲۴
(0)نپسندیدم
(0)
