بازخبر / چه چیز باعث میشود تئاتر مخاطب خود را به سالن بکشاند؟
آیا این محتوای تئاتر است که مخاطب را به سمت سالن تئاتر می کشاند؟
آیا این برند گروه یا نام کارگردان است که سالن را مملو از تماشاچی می کند؟
آیا این مخاطب است که تشخیص می دهد برای چه اثری وقت بگذارد یا این اثر است که مخاطب را مجبور و کنجکاو به آمدن می نماید؟
این روزها و در سال های اخیر، نبود مخاطب در هنر تئاتر از دغدغه های هنرمندان، کارگردانان، بازیگران و به نوعی تمام هنردوستان بوده و هست، اما در برخی از موارد میبینیم مخاطب تئاتر با اینکه عام است و حتی سررشته ای از هنر به نوع حرفه ای ندارد.
با آمدن نام گروه یا کارگردان خاصی برای دیدن آن اثر ساعت ها وقت خود را صرف می نماید و سرما و گرما را به جان میخرد و بعضا کف سالن پلاتوها مینشیند.
این نوع تئاتر دیدن در نوع خود در طول سال چندین بار با اجراهای گروه های خاص هنری و تئاتری در شهر اتفاق می افتد و می توان در سطح شهر بندرعباس چندین گروه را نام برد که در سال یکی دوبار اجرا دارند و هر بار نیز صندلی های سالن ها و کف پلاتوها مملو از تماشاچی ها می شود.
و این سوال برای ذهن های دغدغه مند پیش می آید: آیا مشکل از اجرا، تاتر، مخاطب، کارگردان، نمایشنامه یا مسائل دیگر و تبلیغات است که نمی تواند همیشه صندلی های سالن ها و پلاتوها ها را مملو از تماشاچی نماید؟
این روزها شهر بندرعباس با اجرای نمایش تئاتر مکبث زار (تنها سگ اولی میداند چرا پارس می کند) کاری از گروه تی تووک به کارگردانی ابراهیم پشت کوهی و تهیه کنندگی سید محمد بنی هاشمی در سالن طوبی بندرعباس میزبان هنرمندان، هنر دوستان ، بومی ها و غیر بومی های استان هرمزگان است.
موضوع مملو شدن صندلی های سالن تئاتر همیشه از دغدغه های هنرمندان تئاتر بوده و هست ولی اینکه این روزها سالن طوبی مملو از تماشاچی ست نشاندهنده ۳ مسئله است، یا تی تووک با حضور هنرمندان شناخته شده ای که در آن حضور دارند تبدیل به یک برند شده است و هر جا نام آن آورده می شود ذهن مخاطب را قلقلک می دهد، کار را ببیند و تئاتر جدیدی را تجربه نماید یا مخاطب هنر تئاتر را به گونه ای مپسندد که تلفیقی از موسیقی، هنربومی و کلاسیک باشد تا روح را نوازش داده و او را از دنیای امروز خود به روزهایی فراتر از ذهن سوق دهد و همزمان هنر بومی و سنتی شهر و استان و کشورش را نیز به رخ کشیده و داستانی قدرتمند با نام یک نویسنده جهانی را به رخ کشد و یا اصل مهم دیگر برنامه ریزی ، اطلاع رسانی و یا تبلیغات مناسب است که الحق و الانصاف تهیه کننده جوان این تئاتر سید محمد بنی هاشمی برای آن سنگ تمام گذاشته است.
امید می رود با حضور تهیه کنندگان جوان، دغدغه مند، هنردوست بابی جهت حضور دیگر سرمایه گزاران و تهیه کنندگان در وادی هنر در هرمزگان باز شود چرا که حضور و نام برخی از هنردوستان خود به تنهایی سالن ها را مملو از کسانی می نماید که بعضا می توان گفت برای اولین بار برای دیدن یک اجرای تئاتر می روند و می شود هنر را به همه اقشار جامعه انتقال داده و هنر را به دیگران شناساند.
دلیل این اتفاق خوب فرهنگی به ظاهر تلفیقی از هر ۳ نوع مورد ذکر شده است که باعث این موفقیت و اجرا گردیده، ذهن خاص مخاطب، هنر را می شناسد، هنر خوب را تشخیص داده و برای دیدن و رسیدن به آن وقت و هزینه صرف خواهد کرد ولو اینکه زیرساخت ها نیز آنگونه که باید در دسترس نباشد و ذهن خلاق هنر و هنرمند از حداقل امکانات حداکثر استفاده را خواهد برد.
هنر، هنرشناس می خواهد و به روایتی قدر زر، زرگر شناسد، قدر گوهر، گوهری و قدر هنر، هنرشناس ……
یادداشت – خدیجه زاور
(2)نپسندیدم
(0)
