اهرم معاملاتی چه ویژگی هایی دارد؟ چرا ویزای استارتاپ کانادا؟ چرا وزارت بهداشت بر سبوس‌دار کردن «نان» تاکید دارد؟ یک عامل عجیب که خطر ابتلا به آلزایمر را افزایش می‌دهد
یادداشت / سید محمد بنی هاشمی

تا ابد مسئولیم…

کم نیستند افرادی که وقتی برایشان از اخبار جامعه نقل می کنیم با قیافه های درهم زبان به شماتتمان می گشایند و شروع می کنند به ناله و اعتراض که مثلا “مگر خودمان کم گیر و گرفتاری داریم که شماها هم می نشینی و از درد و ناله ها برایمان می گویی…

باز خبر, یادداشت / سید محمد بنی هاشمی – کم نیستند افرادی که وقتی برایشان از اخبار جامعه نقل می کنیم با قیافه های درهم زبان به شماتتمان می گشایند و شروع می کنند به ناله و اعتراض که مثلا “مگر خودمان کم گیر و گرفتاری داریم که شماها هم می نشینی و از درد و ناله ها برایمان می گویی”، یا “دلت خوش است ها چه کاری از دست من بر می آید” یا در نهایت همدردی یک آآآآآهیییی عمیق از نهادشان بلند می شود و در اوجش دو قطره اشک نثار آن اخبار می کنند.

انسان موجودی اجتماعی و نیازمند جامعه است و این اجتماعی بودن یعنی انسان و اجتماع رابطه ای متقابل دارند یعنی اینکه آدم ها نسبت بهم مسئول هستند. مسئول یعنی اینکه وظایفی دارند اینکه ساده نگذرند، حواسشان باشد به دغدغه ها، دل  نگرانی ها، مشکلات، مسائل و تمام امور. تفاوتی ندارد صاحب مقام باشی یا فردی عادی “همه شما در برابر هم مسئولید”  که به مناسبت این مقام و منصب، وظیفه نه تنها کمتر نشده بلکه دوصد چندان می شود. بی تفاوتی ها گریبان همه مان را می گیرد و به طور قطع همگی زیان خواهیم دید  مفهومی که در علم به آن ” اثر پروانه ای” گویند؛  تغییری کوچک در یک سیستم می تواند منجر به  تغییرات شدید، وسیع و غیر قابل پیش بینی گردد، یک اتفاق به ظاهر ساده بر رفتار اثر می گذارد و رفتار یک فرد در جامعه نمود پیدا خواهد کرد.

بی شک حکومت ها نقش کلیدی در بهبود مسائل و مشکلات جامعه و ارتقا رفتار های اجتماعی  دارند اما روی سخنم با افراد درون یک جامعه است با خودمان، تغییرات را  ابتدا از خودمان شروع کنیم؛ نقشی که تک تک ما در بهبود جامعه ایفا می کنیم پررنگ تر و قوی تر است و علت همان قدرت درون فردی است که با الگو و نماد شدن یک رفتار خوب امکان تغییرات بزرگ را فراهم می آورد.

بیایید اندکی فقط اندکی حواسمان به هم باشد!! به دغدغه ها، مسائل و مشکلات اطرافمان و اطرافیانمان بیشتر توجه کنیم حتی اگر احساس می کنیم در موقعیت ما کاری از دستمان بر نمی آید سهممان از این دغدغه را با زبان نشر دهیم، با قلم به نگارش در بیاوریم…تا شاید کسی جایی گوشه ای دست به عمل بردارد… شاید نیاز باشد دیواری بوجود بیاید مثل دیوار مهربانی و روی آن نوشته باشد ساده عبور نکنیم!!!! تا با هربار دیدن تلنگری باشد که در این هیاهوی اطراف فراموش نکنیم مسئولیم تا ابد مسئول!

پسندیدم(6)نپسندیدم(0)

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *